Verslag van het herfstconcert op zondag 26 oktober 2025.
Maar laat ik beginnen met wat er ’s morgens óók gebeurde. Voor de Burchtsanghers begon die al vroeg: om kwart over tien kwamen ze aan, samen met Gerard, bij De
Mulderije. Een deel van hen ging meteen door met Stef en Toon voor een rondleiding op het DRU-terrein. Ook mochten ze een kijkje nemen in de Cultuurfabriek en in het gebouw van Civon. De achterblijvers werden door Maria, Thea en Tineke onthaald met koffie en cake. We zaten gezamenlijk rond een lange tafel en de gesprekken verliepen meteen gezellig!
Tegen twaalf uur kwamen Stef, Toon en de Burchtsanghers terug in De Mulderije. Ook Giena en Anton schoven aan. Voor Giena was dat zelfs heel bijzonder; vraag dat maar zelf aan haar! Samen lunchten wij en de koffie en thee waren haast niet aan te slepen!
Om één uur vertrokken we naar het kerkje in Varsselder. Daar waren inmiddels “onze” koorleden ook al gearriveerd. Samen met de Burchtsanghers hebben wij ingezongen. Daarna was het wachten tot het drie uur was… De kerk zat al behoorlijk vol toen het UGK mocht beginnen. Ik vond het spannend om te openen met het Zigeunerkoor van Verdi. Er moet dan meteen vol overtuiging en uit volle borst gezongen worden. Maar onze mannen waren goed voorbereid en het klonk dan ook fantastisch!! Dat gaf de burger moed: het Zigeunerleben van Schumann, Plaisir d’amour, Tears in Heaven en Love Changes Everything verliepen vlot. Gerard introduceerde telkens twee nummers: helder en met humor!
Na ons eerste deel was de beurt aan de Burchtsanghers. Ook zij zongen vijf nummers met als leukste nummer, vond ik: Casatschok. Er werd geen pauze gehouden, omdat er geen drankjes geschonken konden worden én omdat er slechts één toilet was. Daarom was aan de pianist van de Burchtsanghers, Peter Wismans, gevraagd om een intermezzo te spelen. Even iets anders. En dat deed hij heel mooi. Daarna zongen de Burchtsanghers hun tweede deel. Heel mooi vond ik het “Conquest in Paradise” van Vangelis, verrassend hun versie van “You raise me up” en vrolijk het “Sing, sing, sing”.
Ons tweede deel begon met Gabriella’s Sång. Moeilijk, maar het verliep goed. Gevolgd door het ontroerende Morning
has Broken van Cat Stevens. Als vrolijke noot: Java Jive. Het vierde nummer was Te Quiero met Ingrid en Leo als solisten. Wat deden ze het mooi! Ze kregen dan ook een zeer warm applaus!!! Wij eindigden met “Mien Achterhoek” “geschreven door onze “aartsvader” Janus Hendriks.
Na het slotwoord van Maria en de bloemenhuldiging voor Gerard, Henk en Peter, zongen de twee koren samen nog twee afsluitende liedjes: For just a little while en de uitsmijter: A Wonderful Day. Gevolgd door staand applaus!!
Na afloop vertrokken wij, samen met onze gasten, naar Het Dorpshuus voor een drankje en een hapje. Ook dat was heel ontspannen en gezellig. Ik vond het een zeer geslaagd concert, dankzij ons beider dirigent Gerard Rutjes, de twee pianisten én natuurlijk dankzij onze gasten! Ik hoorde zelfs al geruchten dat wij over niet al te lange tijd door hen worden uitgenodigd om in Doornenburg te komen zingen. En daar kijk ik nu al naar uit!
Tineke Meester